Wnętrza eklektyczne

Nieprzewidywalne i wymykające się regułom, nakazującym podporządkowanie przestrzeni jednemu stylowi . Takie właśnie są wnętrza eklektyczne. Co to w ogóle znaczy, że coś jest eklektyczne, bo mogą takie być nie tylko nasze domy czy mieszkania? Eklektyzm to połączenie elementów z różnych stylów w pojedynczej kompozycji. Wnętrza eklektyczne, więc, to te, w których znajdziemy meble i dodatki nie koniecznie z jednej epoki czy stylu. Przeciwne – mieszanka jest pożądana. Wbrew receptom, które starają się pisać różni dekoratorzy i projektanci, takie wnętrza nie rodzą się gdy zmieszasz np. trzy style w określonych proporcjach. Na pewno nie te najlepsze.

Skąd więc wiemy, czy wnętrze jest eklektyczne?

Jak już pisałam, wnętrza eklektyczne to te, w których urządzając dom czy mieszkanie sięgamy po meble i dodatki zarezerwowane niejako dla różnych stylów. I te, z pozoru różne rzeczy, umieszczamy w jednym wnętrzu. Jak więc się zabrać do aranżacji takich wnętrz? Nie jest to łatwe zadanie bo nie wystarczy brać rzeczy jak leci i wstawiać je do pokoju. Na początek spróbujmy ustalić jakąś bazę dla naszej przestrzeni. Niech to będą kolory ścian i podłóg. Weźmy przy tym pod uwagę, że samo zmieszanie różnych stylistycznie elementów może być dość krzykliwym rozwiązaniem. Jeśli do tego chcemy użyć odważnych kolorów czy kształtów, tym bardziej zadbajmy o odpowiednio neutralne tło. Jeśli wiele rzeczy będzie mocno przykuwać uwagę, żadne z nich nie będzie wyeksponowane. Łatwo też o wizualny bałagan. Warto by było więc także oprócz tła ustalić czy nasza kompozycja ma mieć element dominujący czy też nie.

Kompozycja z dominantą lub bez

O co chodzi? Kompozycja z dominantą to taka, w której poszczególne elementy grają różne role. Najważniejsza jest ta pierwszoplanowa. Należy więc tu mieć świadomość co chcielibyśmy aby było zauważalne we wnętrzu jako pierwsze. Dominanta może być kolorystyczna, jakościowa albo rzadziej gabarytowa. Klasycznie w salonie często taką dominantą jest kominek wokół którego buduje się scenografię wnętrza. Sam kominek nieczęsto ma bardzo wyrafinowany kształt czy kolor. A jednak bez wątpienia wyraźnie często to on jest sercem domu. Jak to się dzieje? Po prostu pozostałe elementy są dobierane do niego i wokół niego. Dodatkowo brak jest elementów, które z nim znacząco konkurują. Kompozycja bez dominanty będzie natomiast taką, w której żaden element się nadto nie wyróżnia. Takie kompozycje reprezentują często wnętrza urządzone w duchu maksymalizmu. Wielość elementów w takiej przestrzeni sprawia, że trzeba się skupić aby wyraźnie dostrzec konkretny z nich.

Które rozwiązanie wybrać?

Kompozycja z dominantą jest zdecydowanie łatwiejsza do stworzenia. To znaczy, że jest w tym wypadku większe prawdopodobieństwo, że będziemy zadowoleni z efektu. W przypadku kompozycji bez dominanty zadanie jest trudniejsze, łatwo popaść w chaos i zatracić spójność całości. Jeśli lubimy mieć wokół siebie dużo podobnych wielkościowo i kolorystycznie rzeczy, lub niemal każda jest innego koloru może się jednak okazać, że trudno będzie je podzielić na plany. Wówczas kompozycja bez dominanty jest dla Ciebie. Wnętrza eklektyczne często mają dominantę lub dominanty. Zwykle znajdują się w nich elementy kontrastujące z tłem jakim są właśnie ściany i podłogi a także często duże meble. Czyli na spokojnym tle ustawiamy na przykład prostą sofę i dodajemy pozornie niepasujący fotel i ciekawe lampy. 

Każdy element jest ważny

Decydując się na kompozycję z planami: pierwszym, drugim itd., każdy element jest ważny. Urządzamy wnętrze od ogółu do szczegółu. Warto jest tu dać sobie czas. Kiedy jest już tło i większe meble, mamy też pierwszy element „niepasujący” nie starajmy się na siłę uzupełnić kompozycji czym popadnie. Poczekajmy, zapolujmy na coś co wpadnie nam w oko, coś co może nie będzie już tak przykłuwające wzrok jak nasza dominanta ale nadal ciekawe. Przy jasnym tle i dodanym wyrazistym kolorze warto też włączyć ciekawe kształty i wzory. Mogą to być biało- czarne paski, lampa na marmurkowej podstawie, albo coś z wyraźną strukturą. Mieszajmy też kształty. Nie bójmy się połączyć prostej sofy z fikuśnym fotelem, albo takiej przytulnej z metalowym stolikiem. Możemy spróbować trzymać się zasady, że wybieramy elementy od największego do najmniejszego. Każdy kolejny powinien wnieść do wnętrza coś ciekawego. Chodzi o to, że gdy już wejdziemy do wnętrza, zobaczymy tło i główny element, po chwili zobaczymy coś jeszcze ciekawego i innego. I potem znów coś i tak dalej. 

Kolor, faktura, materiał

Wnętrza eklektyczne są często pełne kontrastów. I jak pisałam warto łączyć zimne powierzchnie z przytulnymi, jednokolorowe z wzorzystymi. Osobiście lubię się jednak trzymać zasady: jeden wyróżnik na jedną rzecz. Co to znaczy? Jeśli mam fikuśny kształt to niech to będzie w jednym kolorze. Jeśli rzecz jest wielobarwna, nie potrzebuje zbyt wyrazistej faktury. Jeśli natomiast wszystko jest w zbliżonej gamie kolorystycznej, to tu warto zadbać o różnorodność faktur i kształtów. Druga zasada: Jeśli we wnętrzu jest już duży mebel, który wyraźnie w nim dominuje, kolejny o równie wyraźnym charakterze powinien być znacząco mniejszy. Budowanie planów jest tu bardzo ważne. To my decydujemy na czym najpierw zawiśnie wzrok gościa a na czym w następnej kolejności.

Złota zasada?

Chciałabym żeby taka była. Prawda jest jednak taka, że wnętrza eklektyczne są znacznie trudniejsze do urządzenia niż gdy mamy do czynienia z gotowymi zestawami mebli. Są za to znacznie ciekawsze, wyszukane. Rzekłabym, że w ostatnich latach to one są synonimem luksusu. Mogą być prawdziwymi perełkami gdy są dobrze urządzone. To „dobrze” to jednak bardzo subtelna kwestia. Tu każda zasada może zostać złamana. Sukces najczęściej zależy jednak od tego czy mamy doświadczenie, obycie ze sztuką plastyczną, jakąkolwiek. Nie musimy być artystami. Z gustem bowiem i wyczuciem jest tak samo jak z każdą inną rzeczą na świecie: trening czyni mistrza. Nauka natomiast nie jest powtarzaniem zasad a wieloma próbami wcielania ich w życie. Choć niektórym wystarcza uważne podglądanie jak to robią mistrzowie.